El aire es tán intenso
sentada
te esperando
mi muerte
tan intenso
el aire
con dos látigos
al ver del cielo
rosas rajándose
sentadas
mi boca
tan intenso
fatídico
arriesgando
me besas
me aquilatas
y avanzas
me encarnado
de espinas
tanto tiempo
tan grande
tan intenso
que un rayo
de enternidad
no bastaría
|